Politico analizuje sytuację Donalda Tuska w kontekście jego reelekcji na stanowisko szefa Rady Europejskiej. Wypada ono nadzwyczaj pozytywnie.
Tusk przede wszystkim prezentuje się, jako silny gracz polityczny. Jego pozycja w strukturach unijnych jest nadzwyczaj dobra, co może uruchamiać u takiego Jarosława Kaczyńskiego porcje jadu. Prezes PiS do końca swego żywota nie wyzbedzie się kompleksów, a jest to już emeryt, który nie był nigdy nadzwyczaj sprawny intelektualnie.
Tusk cieszy się poparciem Niemiec, a to jest kluczowe, nie w smak jego silna pozycja jest dla Francji, ale po wpadce z caracalami, Paryż wesprze Tuska.
Nawet Grupa Wyszehradzka jest za Tuskiem, rzecz jasna oprócz rodaków, nie ma się co dziwić. A Kaczyński cóż – w kiepskawym wywiadzie – był ze swoich szarych komórek wydusić, iż Czarny Protest był atakiem na Kościół.
A dlaczego nie na Księżyc?
Takie cepowanie słowami. Czarny Protest był protestem, a nie atakiem na PiS i na prezesa, co skończyło sie tchórzliwym wycofaniem projektu ustawy o całkowitym zakazie aborcji.
Tyle. Tchórzostwem jest swoje porażki przypiswać atakiem na instytucję nie z naszego świata demokratycznego i nie z porządku rozumu.
Obleciało prezesa tchórzem.
