Pisowska rzeczywistość jest smutna, dla nas tragiczna. Na razie ten stan odczuwają rodacy świadomi tego, iż spadamy, z czasem dotrze to do reszty Polaków.
Oby nie było za późno.
Jarosław Kaczyński uczynił z Donalda Tuska kartę przetargową przed przyjazdem Angeli Merkel do Polski. Oświadczył, iż nie poprze Tuska na drugą kadencję szefa Rady Europejskiej.
Przewiezie się, ale prezes już tym nie przejmuje się, że Polska przegrywa na wszystkich frontach: zewnętrznym i wewnętrznym.
Historyk Mateusz Morawiecki był się wyrazić, iż PKB było zawyżane. Ekonomiści od razu mu wykazali brak wiedzy, a możliwe, iż świadome zafałszowanie. To i to fatalnie o nim świadczy.
Antoniemu Macierewiczowi zaczyna publicznie buksować świadomość, obajwił pierwszy raz demencję. Popultały mu się powstana styczniowe z warszawskim, a do tego w tym ostatnim umieścił Józefa Piłsudskiego i Romana Dmowskiego.
To nie znaczy, że Macierewicz nie zna historii. Demencja albo Alzheimer.
Marek Kuchciński ma inteligencję hybrydową, nie chcę inaczej nazywać jego IQ. Był stwierdzić, iż opozycja została „wykorzystana przez różne siły międzynarodowe do tego, żeby wprowadzić destabilizację w Polsce”.
Takie ma refleksje po muzyce, która łagodzi obyczaje.
4. odcinek Ucha Prezesa” Kabaretu Moralnego Niepokoju jest mniej kabaretowy, niż nasze życie polityczne. Dopiero w zderzeniu z „Królem Ubu” i „Karierą Artura Ui” widać, gdzie się stoczyliśmy. I takie sztuki dramatyczne winny być na okrągło wałkowane w teatrach.
Powyższy urobek dotyczy tylko jednego dnia.
